گناه فقط در آزردن بی‌دلیل دیگران است. گناه‌های دیگر مهملاتی من‌درآوردی‌اند.

 دیرگاهی است در این تنهایی

 امروز که محتاج توام جای تو خالیست

 نگران فردایت نباش, خدای دیروز و امروزت فردا هم هست, فردایت قشنگ...

 زندپی دیدن یک باغچه از شیشه ی مسدود هواپیماست. خبر رفتن موشک به فضا، لمس تنهایی ماه، فکر بوییدن گل در کره ای دیگر..... سهراب سپهری

 ﺭﻭﺯﺕ ﺭﺍ ﺩﺭﻳﺎﺏ. ﺑﺎ ﺁﻥ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻛﻦ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺁﻥِ ﺗﻮﺳﺖ. ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎﻣﻞ! ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺎﻗﻴﺴﺖ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻮﺩ! ﻣﮕﺬﺍﺭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﭘﮕﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﭘﮋﻣﺮﺩ... ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻣﻠﻮ

 هرروزدرسکوت خیابان دوردست
روی ردیف نازکی ازسیم مینشست
وقتی کبوتران حرم چرخ می زدند
یک بغض کهنه توی گلوداشت میشکست، 
باران گرفت بغض خداهم شکسته بود
اما کلاغ روی همان ارتفاع پست
آهسته گفت :من که کبوتر نمی شوم
تنها دلم به دیدن گلدسته ات خوش است
....

 مرجان لب لعل تو مر جان مرا قوت

 گلی چیدم که ازگلهاغریبه/نه نارنجو نه لیموونه سیبه/گلی چیدم گلی بالابلندی که هرگز دست نامهرم ندیده

 برهنه می آییم

 سفر نکن خورشیدکم ترک نکن منو نرو

 خیال نکن

 گفت یا رب از چه خارم کرده ای

 بهار آمد بهار من نیامد

 کدامین چشمه سمی شده که آب ازآب میترسد؟... ک حتی ذهن ماهیگیرازقلاب میترسد!... گرفته دامن شب راغباری آنچنان درهم، ک پلک ازچشم، چشم ازپلک وپلک ازخواب میترسد...

 من خدا را دارم،

 پشت سرم حرف بود

 الهی!

 صد سال ره مسجد و میخانه بگیری، عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری.

درد من حصار برکه نیست

درد من زیستن با ماهیانی است

که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده

دکتر شریعتی

آن شوخ که مست باده بیهوشیست 

کارش همه کارهای گربه موشیست 

گر فحش دهد به من جوابش ندهم 

زیرا که جواب ابلهان خاموشیست

خداوندا

دستهایم خالی است ودلم غرق آرزو باقدرت بیکرانت یادستهایم راقوی کن یادلم را خالی از آرزو.

الهی! 
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم، نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی. 
در اگر باز نگردد، نروم باز به جایی. 
پشت دیوار نشینم، چو گدا بر سر راهی. کس به غیر تو نخواهم، چه بخواهی چه نخواهی. 
باز کن در، که جز این خانه مرا نیست پناهی.

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه خویش

به خدا می برم از شهر شما

دل شوریده و دیوانه خویش

می برم،تاکه در آن نقطه دور

شستشویش دهم از رنگ گناه

شستشویش دهم از لکه عشق

زین همه خواهش بیجا و تباه

می برم تا زتو دورش سازم

زتو،ای جلوه امید محال

می برم زنده بگورش سازم

تا از این پس نکند یاد وصال

ناله می لرزد،می رقصد اشک

آه،بگذار که بگریزم من

از تو،ای چشمه جوشان گناه

شاید آن به که بپرهیزم من

بخدا غنچه شادی بودم

دست عشق آمد و از شاخم چید

شعله آه شدم،صد افسوس

که لبم باز بر آن لب نرسید

عاقبت بند سفر پایم بست

می روم،خنده به لب،خونین دل

می روم از دل من دست بدار

ای امید عبث بی حاصل

اثر فروغ فرخزاد